σπαρταριστός

-ή, -ό Ν [σπαρταρίζω]

1. αυτός που σπαρταράει, που ασπαίρει

2. φρέσκος, λαχταριστός («σπαρταριστά ψάρια»)

3. ζωντανός, συναρπαστικός (α. «σπαρταριστή περιγραφή» β. «σπαρταριστό ανέκδοτο»)

4. φρ. «σπαρταριστά γέλια» — ζωηρά και ηχηρά γέλια.